مقدمه
بتن یكی از پرمصرف‌ترین مصالح شناخته شده در مهندسی عمران است كه روز به روز بر استفاده از آن افزوده می‌شود. در این میان از یك سو، با پیشرفت علم و تكنولوژی و پیدایش سیستم‌های پیچیده‌تر ساختمانی و از سوی دیگر با روند رو به گسترش ساخت و ساز‌های عمرانی در سطح كلان، نیاز به بكارگیری مصالح ساختمانی جدیدتر با كارآیی بیشتر، بسیار محسوس می‌باشد. از آنجائیكه طراحی سازه‌های بتن مسلح روز به روز پیشرفته‌تر می‌گردد، شكل طراحی شدة مقاطع و اعضاء سازه‌ایی نیز پیچیده‌تر گردیده و دیگر تراكم آرماتورگذاری در چنین مقاطعی امری غیرعادی جلوه نمی‌كند. بعلاوه نبود یا كمبود كارگران ماهر و مجرب در محل احداث سازه از سویی دیگر، از دیگر مشكلاتی بوده كه مهندسان عمران همواره با آن دست به گریبان بوده‌اند.

استفاده از بتن خود تراكم راه‌حل مناسبی برای رفع مشكلات احتمالی ذكر شده است. بتن خود تراكم، تكنولوژی تازه‌ای از بتن است كه در آن، بتن می‌تواند به شكلهای م

این مطلب را هم بخوانید :

ختلف با آرماتوربندی حجیم در قالب