در تحقیق پیش رو ما برآن شدیم تا رابطه ی آپنه ی انسدادی خواب در  رانندگان  حرفه ای در ایران را با  میزان سوانح رانندگی که به وسیله ی آنها ایجاد میشود مورد بررسی قرار دهیم، باشد که با تدوین قوانین مناسب – که در آنها این نوع اختلال خواب در  رانندگان بیشتر از گذشته لحاظ می گردد –  آمار تصادفات و آسیب های جانی ومالی ناشی از آن کاهش یابد.

• سابقه طرح و بررسی متون :

در سال2006، Mazza S. و همکارانش دریافتند که توانایی رانندگی در آپنه ی انسدادی خواب به وضوح کاهش می یابد. 76 ودرسال 2007، Tippin J. وهمکاران بیان نمودند که بیماران مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب  در شبیه ساز رانندگی عملکرد ضعیف تری نسبت به رانندگان سالم دارند.77

در سال 2008، گاربارینو اس وهمکارانش اختلالات خواب و تصادفات جاده ای را در رانندگان کامیون مورد بررسی قرار دادند.در این مطالعه شیوع آپنه ی انسدادی خواب در رانندگان حمل کننده ی کالاهای خطرناک در شمال ایتالیا مورد بررسی قرار گرفت که شیوع بالا و غیر منتظره ای را نشان داد. در نتیجه بیان گردید که پزشکان عمومی و پزشکان طب کاربرای غربالگری اختلالات خواب در رانندگان، باید بر   پایه ی   سؤالات  SDS(sleep disorder score) وبرخی خصوصیات آنتروپومتریک به آپنه مشکوک شوند و درنهایت پلی سومنوگرافی استاندارد طلایی برای تشخیص آپنه ی انسدادی خواب است.78

در سال 2009، Rodenstein وهمکارانش دریافتند که هزینه ی تصادفات رانندگی به دلیل آپنه ی انسدادی خواب به قدری زیاد است که تشخیص و درمان تمامی رانندگان مبتلا به آپنه ی خواب در آمریکا می تواند از اتلاف هزینه ها جلو گیری کند.در بسیاری از کشورها آپنه ی انسدادی خواب در قوانین صدور گواهینامه ی رانندگی مد نظر قرار نگرفته. بیان شد که در نظرگرفتن آن ،قدمی رو به جلو برای امنیت  جاده ها ومردم است.81

درسال 2009 ،Pizza F وهمکارانش در بررسی خواب آلودگی در طول روز و عملکرد رانندگی در بیماران مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب دریافتند که تصادفات مربوط به خواب آلودگی در بیماران مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب شایع است.82

در سال 2009 ،Kamada وهمکارانش در بررسی میزان تصادفات  در رانندگان مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب دریافتند که AHI(apnea-hypopnea index)(توضیح در متن) در افرادی که تصادفات مکرر رانندگی داشته اند ، به وضوح از افرادی که تنها یک تصادف داشته اند بیش تر است  والبته نمره ی پرسشنامه ی ایپورث(توضیح در متن) در گروه اول عدد پایین تری تری نشان می داد.به طور کلی میزان تصادفات در بیماران مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب از گروه کنترل بیشتر بودو خواب آلودگی در طول روز وشدت آپنه ی انسدادی خواب به طور مستقل با وقوع سوانح رانندگی ارتباط داشت. در نتیجه بیان شد که تشخیص و درمان رانندگان مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب با مشکلات شدید تنفسی باید سریعا انجام گیرد تا از تصادفات متعدد رانندگی جلوگیری شود83

در سال 2009 ، Aguiar M. وهمکاران ، باهدف بررسی تفاوتهای بین بیماران مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب ، که تصادفات جاده ای داشته اند با بیمارانی که تصادف نداشته اند مطالعه ای انجام دادند. در این مطالعه از 163  بیمار مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب  که با پلی سومنوگرافی شبانه تشخیص داده شده بودند راجع به تصادفات ناشی از خواب آلودگی در طول روز ، در طی 3 سال گذشته پرسش به عمل آمد و بر این اساس بیماران به دو گروه  دارای سابقه ی تصادف، وفاقد سابقه ی تصادف  تقسیم گردیدند. در نتیجه معلوم شد که بیمارانی  که سابقه ی تصادف داشته اند، مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب  شدید تر    ( AHI بالاتر) و میزان خواب آلودگی  بیشتر در طول روز  بوده اند.84

در سال 2010، Birleanu LA  وهمکارانش رابطه ی بین شدت آپنه ی انسدادی خواب  وپاسخ افراد به پرسشنامه های ESSو برلین (توضیح در متن) را مورد بررسی قرار دادند که درنتیجه بیان شد که آپنه ی انسدادی خواب  متوسط تا شدید باعث خواب آلودگی زیاد در طول روز میشود که میتواند برروی توانایی افراددر رانندگی اثر بگذارد.86

درسال 2010،Vennelle M وهمکارانش در بررسی میزان خواب آلودگی وتصادفات ناشی از آن در رانندگان اتوبوس وبا توجه به بالا بودن آن،پیشنهاد کردند که غربالگری برای سندرم آپنه ی انسدادی خواب  در رانندگان حرفه ای به طور جدی در دستور کار قرار گیرد.87

در سال 2010،Tregear S وهمکارانش با انجام یک بررسی در باب تأثیر استفاده از CPAP(توضیح در متن) در رانندگان مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب  دریافتند که استفاده از CPAP باعث کاهش خطر سوانح وسایل نقلیه می شود.88

در سال 2011، Antonopoulos وهمکارانش تأثیر استفاده از CPAP(توضیح در متن)در رانندگان مبتلا به آپنه ی انسدادی خواب  رابر روی سوانح جاده ای و عملکرد رانندگان در شبیه ساز جاده ای مورد بررسی قرار دادندودریافتند که استفاده از آن تأثیر پیشگیرانه در برابر سوانح جاده ای چه در واقعیت و چه در محیط مجازی دارد.91

در سال 2011، Vaculin Aوهمکارانش، تأثیر استفاده ازCPAP رابر روی عملکرد رانندگی در مبتلایان به آپنه ی انسدادی خواب  شدید مورد بررسی قرار دادند.پس از یک دوره ی سه ماهه ی درمان آنها در رانندگی بهبود یافت اما هم چنان نسبت به گروه کنترل مختل بود که این احتمال را مطرح نمود که نقایص عصبی-رفتاری در

این مطلب را هم بخوانید :

 این افراد به طور کامل به وسیله ی درمان قابل رفع نیستند.92

در سال 2012، Orth M. وهمکاران ، بیان نمودند که آپنه ی انسدادی خواب  یکی از علل اصلی افزایش خواب آلودگی در طول روز خصوصا در رانند گان حرفه ای است و میزان تصادفات در آنها به وسیله ی CPAP تراپی می تواند کاهش یابد.93