2-6-3- رنگ آمیزی ……………………………………………………………………… 43

2-6-3-1- رنگ آمیزی هماتوکسلین- ائوزین …………………………….. 43

2-6-4- چسباندن برش روی لام ………………………………………………….. 44

2-6-5-عکس برداری …………………………………………………………. 44

2-7- درجه بندی فاکتورهای مورد بررسی در نمونه ها ……………….. 45

2-8- روش انجام آنالیزهای آماری ……………………………………………… 45

فصل سوم: نتایج

3-1- نتایج حاصل از آزمایشات بیوشیمیایی …………………………………. 48

3-1-1- مقایسه وزن ……………………………………………………………. 48

3-1-2- مقایسه گلوکز ……………………………………………………… 50

3-1-3- مقایسه انسولین …………………………………………………. 54

3-1-3-1- جهت مقایسه انسولین در گروهها …………………………… 54

3-1-4- مقایسه ALT ……………………………………………. 57

3-1-5-مقایسه AST ……………………………………………………… 61

3-1-6- مقایسه ALP ………………………………………………….. 64

3-2- نتایج حاصل از مشاهدات پاتولوژیك …………………………………. 67

3-2-1- بافت پانکراس ……………………………………………………… 78

3-2-1-1 پارامتر پرخونی ……………………………………………….. 78

3-2-1-2 پارامتر كاهش تعداد جزایر ………………… 79

3-2-1-3 پارامتر فیبروز ……………………………………………………….. 79

3-2-1-4  پارامتر التهاب سلولهای انسولین ……………………………. 80

3-2-1-5  پارامتر نكروز سلولهای پانکراس ………………………….. 81

3-2-1-6  پارامتر واكوئلی شدن ……………………………. 81

3-2-1-7 پارامتر آتروفی………………………………………………. 82

3-2-2 بافت کبد …………………………………………………………. 83

3-2-2-1  پارامتر هایپرپلازی مجاری صفراوی ………………………… 83

3-2-2-2- پارامتر نكروز…………………………………………………. 83

3-2-2-3-  پارامتر واكوئلی شدن ………………………………………. 83

3-2-2-4- پارامتر آماس و تورم سلولی ………………………… 83

3-2-2-5- پارامتر پرخونی …………………………………………… 84

3-2-3- بافت کلیه …………………………………………………… 84

3-2-3-1- پارامتر کست سلولی …………………… 84

3-2-3-2-  پارامتر نکروز مجاری ………………………………….. 84

3-2-3-3-  پارامتر تخریب اپیتلیال مجاری …………………………………. 85

3-2-3-4- پارامتر خونریزی …………………………………………. 85

3-2-3-5- پارامتر پرخونی …………………………………….. 85

فصل چهارم: بحث، نتیجه گیری و پیشنهادها

 4-1-بحث و نتیجه گیری …………………………………………… 87

4-2- پیشنهادها ………………………………………………. 91

دیابت ملیتوس یک اختلال متابولیکی مزمن بوده که به عنوان مهمترین بیماری اندوکراین در جهان مطرح می باشد و سبب افزایش نرخ مرگ و میر شده است. کمبود و یا کاهش نسبی میزان انسولین در این بیماری با عوارض متابولیکی حاد و مزمن همراه است. هایپرگلیسمی ناشی از دیابت باعث تخریب و نقص ارگان های مختلف و آسیب های طولانی مدت می گردد .داروهای سنتتیک که به منظور پیشگیری و یا درمان دیابت استفاده می شوند همگی دارای عوارض جانبی متعددی هستند. با توجه به این عوارض زیاد و همچنین هزینه بالای این داروها، امروزه توجه محققان به یافتن ترکیبات طبیعی موثر افزایش یافته و مطالعات زیادی بر روی خواص درمانی گیاهان مختلف صورت گرفته است و گیاهان به عنوان عوامل طبیعی در درمان بسیاری از بیماری ها بخصوص دیابت مطرح شده اند.

گیاه موسیر (Allium hirtifolium boiss) گونه ای از خانواده بزرگ لاله سانان می باشد که از حدود 500 گونه مختلف شناخته شده تشكیل می شود. مهمترین گونه های این جنس شامل پیاز، تره فرنگی، پیاز كوهی، سیر و موسیر می باشند. از زمان های قدیم این گیاهان به عنوان چاشنی غذا و دارو مورد استفاده قرار میگرفتند. در ایران مسیر بیشتر به صورت ماست موسیر یا ترشی موسیر مصرف می شود.

به علت عوارض ناشی از این داروها و هزینه های بالای درمان، و همچنین یافتن گیاهی با اثرات ضد دیابتی به عنوان جایگزینی برای داروهای شیمیایی، در این مطالعه بر آن شدیم تا اثرات ضد دیابتی و کاهندگی گلوکز خون و تاثیر بر روی آنزیم های کبدی گیاه موسیر را مورد بررسی قرار دهیم. همچنین تاثیر این گیاه بر روی ضایعات احتمالی در بافت های کبد ، کلیه و پانکراس نیز مورد بررسی قرار گرفت.

کلیات

این مطلب را هم بخوانید :

دیابت

1-1-2-   تاریخچه دیابت

اولین مدارک تاریخی درمورد بیماری دیابت به 1500 سال پیش از میلاد مسیح بازمی گردد که در لوحه ای در اهرام ثلاثه مصر توسط یک باستان شناس انگلیسی کشف شد. در لوحه، بیماری های مختلفی شرح داده شده است که یکی از آنها دیابت می باشد. این لوحه تمام علائم بیماری را به طور دقیق شرح داده و ذکر کرده است که این بیماران زیاد آب می نوشند، بیش از حد ادرار می کنند، آب بدنشان تحلیل می رود و طول عمر کوتاه تری نسبت به سایر افراد دارند. پس از این سند، قدیمی ترین نوشته ای که در مورد این بیماری وجود دارد مربوط به یونان است. آری تیاس[1] در قرن دوم میلادی نام این بیماری را دیابت گذاشت.

دیابت در زبان یونانی به معنی سیفون است یعنی آبی که از بالا می آید و از پایین خارج می شود که نشان دهنده مصرف زیاد آب و ادرار بیش از حد افراد دیابتی بود. پس از آن، دو دانشمند هندی با چشیدن ادرار دریافتند که ادرار مبتلایان به این بیماری شیرین است. این دو پزشک برای نخستین بار تشخیص دادند که بیماران دیابتی دو نوع هستند یک نوع چاقند و نوع دیگر لاغر. پس از پزشکان هندی، پزشکان چینی در مورد بیماری قند مطالعات زیادی انجام دادند و دریافتند که در افراد دیابتی، عفونت های پوستی بسیار شایع است. در تاریخ دیابت پس از پزشکان چینی، بیشترین تحقیقات متعلق به پزشکان ایرانی است. احمد خوینی بخاری در بخش های مختلف کتاب خود (الهدایه) به ویژه در فصول مربوط به کلیه و تشنگی در مورد این بیماری سخن به میان آورده است. ابوعلی سینا نیز در بخش های مختلف کتاب خود، قانون، به این بیماری اشاره کرده است. او نخستین کسی بود که در مورد دو عارضه بسیار مشهور دیابت یعنی ناتوانی های جنسی و گانگرن توضیح داده و استفاده از گیاهان مختلفی را برای کاستن شدت بیماری پیشنهاد کرده است. در قرن 16 میلادی، یک پزشک سوئیسی که برروی ادرار بیماران قندی کار می کرد پس از جوشاندن آن متوجه وجود ماده سفید رنگی در ادرار این افراد شد. در قرن 17 میلادی، توماس ویلیس[2] پزشک انگلیسی، با جوشاندن ادرار افراد دیابتی، متوجه شیرین بودن این ماده سفید شد و این حقیقت هزار ساله را که ادرار بیماران دیابتی شیرین است با انجام دوباره این آزمایش به اثبات رساند. در قرن 18، پزشک و فیلسوف انگلیسی به نام متیو دابسن[3]برای اولین بار شرح داد که علاوه بر ادرار، سرم بیماران یعنی خون آنها نیز شیرین است. در همین زمان جان روله[4] لغت ملیتوس[5] ، که در زبان یونانی به معنی عسل است را، به کلمه دیابت اضافه کرد و تا به امروز اسم این بیماری، دیابت ملیتوس[6]  یعنی دیابت شیرین نامگذاری شده است.

در اواخر قرن 18 توجه دانشمندان به این مساله معطوف شد که کدام بخش از بدن سبب این بیماری می شود. در قرن 19 توجه دانشمندان بعد از کلیه، به کبد معطوف شد. کلود برنارد[7] دانشمند مشهور فرانسوی، تحقیقات زیادی را در مورد نقش کبد در بیماری دیابت انجام داد. به دنبال این تحقیقات، دانشمندان متوجه شدند که کبد مرکز تجمع قند به شکل گلیکوژن است و در هنگام کمبود قند در بدن، نقش گلیکوژن برای تولید قند حائز اهمیت است. در نیمه قرن 19، توجه برخی دانشمندان به لوزالمعده یا پانکراس جلب شد. در اواخر قرن 19، اسکار مینکوسکی[8]و جوزف وان مرینگ[9]، با خارج کردن این غده از بدن سگ مشاهده کردند که حیوان زنده ماند و تمام علائم دیابت در آن ظاهر شد. از آن به بعد توجه دانشمندان به غده پانکراس معطوف شد. بعد از آن دانشمندان به دنبال ماده ای در این غده بودند که وجود یا عدم وجود آن سبب بیماری دیابت شود. تا اینکه دانشمند 22 ساله آلمانی به نام پال لانگرهانس[10] متوجه مجموعه سلول هایی در غده پانکراس شد. بعدها این مجموعه از سلول ها به نام جزایر لانگرهانس و ماده مترشحه از این سلولها، انسولین[11] خوانده شد(1).

تعریف دیابت:

• • مقدمه:

دیابت شیرین نوعی اختلال متابولیک است که بدن در آن توانایی استفاده از قند و چربی را از دست می دهد. این بیماری به علت اختلال در ترشح انسولین و یا مقاومت به انسولین به وجود می آید و در هر دو