یکی از پوشش‌های خوراکی جدید صمغ آکاسیا است که صمغ عربی نیز نامیده می‌شود و یک نوع پلی ساکارید است که جهت کاهش اتلاف آب و حفظ رنگ و نگهداری‌نمونه‌های بیولوژیکی به مدت طولانی استفاده می‌شود (کریل، 2006، علی و هم کاران ،2010 و مقبول و هم کاران ، 2011).

اسانس‌های گیاهی یا به ‌اصطلاح مواد فرار، مایعات روغنی معطر به‌دست‌آمده از اندام‌های مختلف گیاه شامل: گل، جوانه، بذر، برگ و سایر قسمت‌ها هستند. تا همین اواخر، اسانس‌های گیاهی به دلیل عطر و طعم خود­ به‌عنوان طعم‌دهنده‌ی مواد غذایی،­­ مورد استفاده قرار می‌گرفتند، اما امروزه اسانس‌های گیاهی و اجزای خالص آن‌ها از نقطه‌نظر وضعیت ایمنی‌شان، موردپذیرش مصرف‌کنندگان بوده و برای استفاده‌های چندمنظوره، هستند. استفاده از آنتی‌اکسیدان‌های طبیعی به‌عنوان ­جایگزین مواد 

شیمیایی سنتزی،­­ توجه محققین را به سمت اسانس‌های گیاهی معطوف نموده است. علاوه ­بر این، خواص ضد میکروبی اسانس‌های گیاهی به‌دست‌آمده از اندام‌های گیاهی به‌صورت تجربی برای قرن‌ها به رسمیت شناخته‌شده است. رایج‌ترین اسانس‌های گیاهی متعلق به جنس آویشن، مرزنجوش، نعناع، میخک و اکالیپتوس است. تمام اسانس‌های گیاهی مورداستفاده فعالیت آنتی‌اکسیدانی بالایی از خود بروز می‌دهند (سرانو و همکاران ، 2008).

ترکیب اصلی مسئول اثر آنتی‌اکسیدان کارواکرول در پونه کوهی، اوژنول در میخک، تیمولدر آویشن، منتول در نعناع و اکالیپتول 14 در اکالیپتوس 15 است.

این مطلب را هم بخوانید :

فعالیت بیولوژیکی اصلی و امکان استفاده از اسانس‌ها در صنایع غذایی و بسته‌بندی محصولات به ظرفیت ضد میکروبی آن‌ها مربوط می‌شود. فعالیت ضد میکروبی اوژنول، تیمول و کارواکرول در برابر