متن کامل پایان نامه مقطع کارشناسی ارشد رشته : مهندسی کشاورزی علوم

3-3-2- استخراج DNA…………………………………………………………………………………………. 25

3-3-3- طراحی آغازگرها………………………………………………………………………………………… 26

3-3-4- تکثیر قطعات انتخابی………………………………………………………………………………….. 27

فهرست مطالب

عنوان صفحه

3-3-5- ارزیابی محصول PCR به وسیله تکنیک الکتروفورز ژل آگارز…………………………. 28

3-3-6- توالییابی محصول PCR……………………………………………………………………………… 28

3-4- تجزیه و تحلیل آماری……………………………………………………………………………………………. 28

4- نتایج و بحث………………………………………………………………………………………………………………….. 30

4-1- تاثیر کاربرد پس از برداشت اسید آبسیزیک بر سفتی میوه گیلاس…………………………….. 30

4-2- تاثیر کاربرد پس از برداشت اسید آبسیزیک بر تغییرات آنتوسیانین میوه گیلاس…………. 33

4-3- تاثیر کاربرد پس از برداشت اسید آبسیزیک بر کلروفیل کل و کاروتنوئید دم میوه گیلاس 36

4-4- تاثیر کاربرد پس از برداشت اسید آبسیزیک بر میزان مواد جامد محلول میوه گیلاس…… 42

4-5- تاثیر کاربرد پس از برداشت اسید آبسیزیک بر میزان اسیدیته قابل تیتراسیون میوه گیلاس 45

4-6- تاثیر کاربرد پس از برداشت اسید آبسیزیک بر میزان قند کل و فروکتوز میوه گیلاس….. 48

4-7- استخراج DNA…………………………………………………………………………………………………… 53

4-8- نتایج حاصل از طراحی آغازگر………………………………………………………………………………. 54

4-9- تکثیر ژن آلفامانوزیداز در پنج رقم گیلاس………………………………………………………………. 54

4-10- بررسی نتایج حاصل از توالییابی و همردیفسازی توالیهای بدست آمده……………….. 56

4-11- روابط فیلوژنی توالیهای مورد بررسی………………………………………………………………….. 60

4-12- نتیجهگیری کلی………………………………………………………………………………………………….. 61

4-3- پیشنهادات…………………………………………………………………………………………………………. 62

فهرست منابع……………………………………………………………………………………………………. 64

مقدمه و كلیات

1-1- مقدمه

از دیرباز پدیدهی عمر یکی از مسائل مهم حیات بوده است. از اینرو افزایش عمر برای موجودات گیاهی، جانوری و یا انسان میتواند حائز اهمیت باشد.

پیری در گیاهان به عنوان مرحلهی نهایی نمو تعریف شده است. از مشخصههای بارز پیری کنترل روند تغییرات بسیار منظم و کنترل شده فعل و انفعالات فیزیولوژیکی است. از جمله مهمترین این رخدادها توقف فتوسنتز، تجزیه کلروپلاست، کاهش چشمگیر کلروفیل و شکستن پروتئینها و لیپیدها و سایر مولکولهای بزرگ میباشد (نواب پور و همکاران، 2003).

در میوههای فرازگرا اتیلن عامل اصلی پیر شدن میوه میباشد و کنترل اتیلن از مکانیسمهای اصلی جلوگیری از پیری در این میوهها است. اما گیلاس یک میوهی نافرازگرا است. این میوه دارای ارقام متفاوتی از نظر طول عمر میباشد که شناسایی عوامل دخیل در تعیین طول عمر در ارقام زودرس و دیررس میتواند منجر به افزایش طول عمر گیلاس گردد.

طی رسیدن میوه، دستهای از فرآیندهای بیوشیمیایی که از لحاظ ژنتیکی در گیاه برنامهریزی شدهاند رخ میدهد که باعث تغییر ویژگیهای میوه‌ی نارس و تبدیل آن به میوه‌ی رسیده می‌شود (برامل، 2006). همچنین بعد از برداشت محصولات، تغییرات مختلف ساختاری ادامه مییابند که در جهت تخریب بافت میوه عمل میکنند (یو و همکاران، 2003). نرم شدن بیش از حد میوهها مسالهای است که عمر پس از برداشت آنها را کاهش میدهد. در محصولات تراریخته با تغییر در بیان ژن پروتئینها و آنزیمهایی که بر ویژگیهای دیوارهی سلولی

تاثیرگذار هستند، میتوان میزان فعالیت و تاثیر آنزیمهایی مثل پلی گالاکتوروناز را در روند رسیدگی و نرم شدن محصول بررسی کرد (برامل و هارپستر، 2001 و واکابایاشی، 2000).

نرم شدن و تغییرات بافتی طی رسیدن میوهها در هر گونهی خاص، ویژگیهای مخصوص به خود را داراست (برامل و همکاران، 2004). علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که آنزیمهای آلفامانوزیداز (α-Man) و بتادی ان استیل هگزوسامینیداز (ß -Hex) در رسیدگی و نرم شدن میوههای نافرازگرا نقش دارند (قوش و همکاران، 2010).

با توجه به نافرازگرا بودن میوهی گیلاس، مشخص نیست که بین ارقام زودرس و دیررس این میوه چه بخشی از ژنهای α-Man و ß-Hex و ژن توسعهی سلولی (EXP) باعث تفاوت در طول عمر انباری گیلاسهای زودرس و دیررس میگردد. همچنین مشخص نمیباشد که شاخصهای پیری بین دو رقم زودرس و دیررس چه تفاوتی از نظر فعالیتهای آنزیمی α-Man و ß -Hex، لیپاز، پروتئاز و همچنین مقادیر قند، مواد جامد محلول، نشاسته، ساکارز سینتئاز و اینورتاز در طی دوران رسیدگی و پیری دارند. تفاوت الگوی ژنی این آنزیمها در سطح ژنومیک نیز مشخص نیست.

در این پژوهش، توالی یک ژن نامزد عامل پیر شدن به نام آلفامانوزیداز از پایگاه اطلاعاتی ژنوم هلو و فلفل استخراج گشت. بر اساس توالی به دست آمده و کاربرد نرم افزار پرایمر3، توالی پرایمرهای اختصاصی مناسب برای تکثیر این ژن نامزد، طراحی و سپس ساخته شد و ژن مربوطه از DNA ژنومیک گیلاس استخراج و به کمک دستگاه ترموسایکلر و روش زنجیرهای پلیمراز تکثیر و سپس به کمک دستگاه توالییاب تعیین توالی شد. در مرحلهی بعد با کاربرد نرمافزار پاپ ژن، توالی بهدست آمده برای ژن استخراج شده و ارقام زودرس و دیررس مورد مقایسه قرار گرفت و اختلافات موجود از نظر حذف تک نقطهای و یا قطعهای و یا اضافه شدن ارزیابی شد. در این تحقیق اثر اسید آبسیزیک نیز بر شاخصهای پیری مورد بررسی قرار گرفت.

1-2- اهداف

این مطلب را هم بخوانید :

توانمندسازی روان شناختی

تشخیص تفاوتهای توالی ژن مذکور (α-Man) بین دو رقم زودرس و دیررس و تشخیص هرگونه تفاوت در توالی هر تک نوکلئوتید یا موتاسیون تک نقطهای و مقایسهی این ژنها بین ارقام گیلاس زودرس با انبارداری پایین و دیررس با انبارداری بالا
مقایسهی شاخصهای پیری بین این دو رقم گیلاس زودرس و دیررس
تعیین تغییرات گلوکز، فروکتوز در زمان رسیدگی و پیری و طیف تغییرات آنها در میوه گیلاس

1-3- فرضیهها

ارقام گیلاسی که دیررس و دارای طول عمر انبارداری زیادتر هستند، دارای تفاوت در توالی ژن مربوطه میباشند که این احتمالا مربوط به منطقه دومین آنزیم میباشد.
کاربرد هورمون اسید آبسیزیک در ارقام دیررس باعث بروز پیری با تاخیر بیشتری نسبت به ارقام زودرس میگردد.

2- سابقه تحقیق

گیلاس[1] یکی از محصولات مهم و جذاب باغبانی در دنیا میباشد. در کشور ما نیز این محصول به دلیل طعم و مزه مطلوب و دوره رسیدگی کوتاه میوه و تولید در اوایل فصل از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به افزایش سطح زیر کشت و تولید باغهای تجارتی و از طرفی گسترش آفات و بیماریها، افزایش هزینه نیروی کار در مناطق تولیدکننده جهان، قابلیت فساد سریع میوه و سیستم‌های ضعیف برای حمل و نقل که مانع توسعه چشمگیر این محصول تا 100 سال گذشته شده بود، نیاز به استفاده از فنآوریهای پیشرفته در مراحل مختلف تولید و نگهداری این محصول بیشتر اهمیت می‌یابد. به همین علت، در تمامی مناطق تولیدکننده گیلاس اهداف مهم بهنژادی این محصول در قالب برنامه‌های کوتاهمدت و درازمدت به جدیت پیگیری می‌شود (گنجیمقدم و بوذری، 1388).

2-1- خاستگاه و گیاهشناسی گیلاس

بر اساس اطلاعات بدست آمده از حفاریهای باستانشناسی و هستهها ونقوش بجامانده مشخص شده است که نیاکان قبل از تاریخ از میوههای این درخت استفاده مینمودند. اولین شواهد استفاده از گیلاس به عنوان یک منبع غذایی به 4000 تا 5000 سال قبل از میلاد مسیح برمیگردد و یونانیها اولین کسانی بودند که به صورت اهلی به کشت و کار این میوه اقدام نمودند.

منشاء این درخت، غرب آسیا، شمال چین، افغانستان، ترکیه و ایران (اطراف دریای خزر) است. بهنژادی کنترل شده این درخت از قرن هجدهم آغاز گردید و تا قبل از آن فقط توسط گزینش تصادفی و طبیعی این عمل صورت گرفته است.

اکثر گیاهشناسان گیلاسها را در جنس پرونوس[2] و تیره رزاسه[3] تقسیمبندی مینمایند. این گیاه جزء گیاهان گلدار و نهاندانه میباشد. اکثر آنها دیپلوئید (16= n2) بوده، اگرچه ارقام تریپلوئید و تتراپلوئید هم در آنها مشاهده شده است. این درخت جزء میوههای هستهدار، خزانکننده و بزرگ قامت است. گیلاس دارای گلهای کامل، دوجنسی و گلآذین آن به صورت دیهیم میباشد. رنگ گل‌ها سفید و به صورت منفرد یا گروهی حداکثر پنج تا هفت تایی در روی شاخههای یکساله و یا اسپور تشکیل میشوند. میوه گیلاس ساده، گوشتی و شفت است که درونبر میوه سخت و چوبی شده است و پوشش دانه غشایی و نازک است. سطح هسته صاف و میوه آن دارای یک هسته است (گنجی مقدم و بوذری، 1388).

2-2- طبقهبندی ارقام گیلاس

بیشتر سیستمهای طبقه بندی کنونی ارقام گیلاس را بر اساس رنگ پوست، محکمی گوشت، رنگ آب میوه و زمان رسیدگی آنها طبقهبندی میکنند. اساس این طبقهبندیها بیشتر خصوصیات و ذائقه مختلف مردم جهان میباشد.

موضوعات: بدون موضوع لینک ثابت

فرم در حال بارگذاری ...

فید نظر برای این مطلب