پایان نامه ارشد: تحلیل تنش های پسماند ناشی از جوشکاری در صفحات دارای بازشو و سخت کننده |
اما مهمترین عیب در یک قطعه جوشکاری شده، تولید تنش و تغییر شکل پسماند[1] در قطعه است. در عملیات جوشكاری، بعد از مرحله سرد شدن جسم، تنشهایی در آن باقی میماند كه به آنها تنشهای پسماند میگویند. این تنشها و همچنین تغییر شکلهای ناخواسته ناشی از جوشكاری، مهمترین عواملی هستند كه باعث ضعیف شدن اتصالات جوش و ناكارایی آنها در تحمل طولانی مدت بارها، شدهاند. از این رو، مهندسین علاقمند به دانش كاملی از توزیع تنشهای پسماند در سرتاسر جوش، روشهای تغییر دادن آن و نیز انتخاب روند جوشكاری مناسب كه بتواند تنشهای پسماند را به حداقل ممكن كاهش دهد، هستند ]1[.
روشهای تجربی اندازهگیری تنشهای پسماند جوشكاری علاوه بر گرانقیمت بودن در بعضی از موارد مستلزم عملیات سوراخکاری و یا مقطع زنی در قطعه جوش دادهشده بوده و فقط مقدار تنش را در سوراخهای ایجادشده و یا در بلوکهای جداشده به دست میدهند. پیشرفت روشهای تجربی نامخرب اگرچه توانست تا حدودی این کاستیها را جبران كند، ولی نمیتواند جوابگوی تمامی مشكلات باشد. به همین دلیل نیاز بیشتری به روشهای تحلیلی احساس میشود.
با وجود این معضلات، جوشکاری هنوز به عنوان بهترین روش اتصال قطعات مورد استفاده قرار میگیرد. از همین رو، در زمینه رفتار جوش در موارد گوناگون مطالعه شده و استانداردهای مناسبی ارائه گردیده است و از این استانداردها به طور جدی در طراحی و اجرای اتصالات جوش استفاده میشود و میتوان از مشکلات به وجود آمده در قطعات جوشکاری شده پیشگیری نمود.
2-1- مبانی جوشکاری
1-2-1- تعریف جوش
بر اساس استاندارد ANSI/AWS A3.0-89 که مشتمل بر تعریفها و عبارتهای استاندارد جوشکاری است، جوشکاری عبارت است از یک فرآیند اتصالدهی که یک ماده یکپارچه را به وسیله حرارتدهی تا دمای جوش، با اعمال فشار و یا بدون آن و با استفاده از ماده پرکننده و یا بدون استفاده از آن، تولید میکند.
یک قطعه جوشکاری شده شامل 3 ناحیه فلز پایه، فلز جوش و ناحیه متأثر از حرارت بوده که در شکل 1-1 نشان داده شده است.
2-2-1- انواع اتصالات جوشی
در شکل 1-2 انواع اتصالات جوشی نشان داده شده است. این اتصالات عبارتند از:
الف– اتصال لب به لب.
این مطلب را هم بخوانید :
ب– اتصال پوششی (رویهم).
پ– اتصال گوشه.
فرم در حال بارگذاری ...
[سه شنبه 1399-07-01] [ 08:27:00 ق.ظ ]
|