جاکوبز و همکاران (۲۰۱۱) با نتیجه گیری از تحقیقات انجام نشده عنوان نموده اند که دانش‏آموزان با بهره گرفتن از یادگیری مشارکتی می ‏توانند از مزایای زیر برخوردار شوند:

 

• • دستاوردهای علمی خویش را بهبود بخشند.

 

• • علی رغم سطح پیشرفت قبلی یا نیازهای فردی دیگر به طور فعال تر درگیر در موضوعات با دانش‏آموزان دیگر شوند.

 

• • • انگیزه برای یادگیری افزایش می‏یابد.

  

 

• • دانش‏آموزان در قبال یادگیری خود و دیگران احساس مسئولیت بیشتری می‏ نمایند.

 

• • مدت زمان درگیری انجام وظیفه و کار افزایش می‏یابد.

 

• • مهارت‏های اجتماعی را بهبود می‏بخشد.

 

• • عشق به مدرسه را افزایش می‏بخشد.

 

• • نگرش دانش‏آموزان را نسبت به یادگیری مدرسه و همسالان خود بهبود می‏بخشد.

 

• • توانایی ارزش قائل شدن و ملاحظه دیدگاه های متنوع را افزایش می‏ دهد.

 

• فرصت بیشتری به معلم برای مشاهده بررسی یادگیری دانش‏آموزان می‏ دهد.

جاکوبز و همکاران (۲۰۰۲) نیز به برخی اثرات روش مشارکتی (جیگ ساو) در کلاس درس از دیدگاه صاحب نظران مختلف اشاره می‏ نماید که بدین شرح می‏ باشند:

 

1. 1. یادگیری متون و راهبردهای جدید از همکلاسان (هنز^[۵۹]، ۱۹۹۰)

 

1. 1. رشد تفکر انتقادی در شاگردان (دیویدسم^[۶۰] و دیگران، ۱۹۹۲)

 

1. 1. تقویت عزت نفس شاگردان (برونر^[۶۱]، ۱۹۹۴)

 

1. 1. افزایش پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان (ویتور^[۶۲] و دیگران، ۱۹۹۵)

 

1. 1. تقویت احساس مسئولیت دانش‏آموزان در برابر یادگیری خود و سایرین (برونز و سایرین، ۱۹۹۵)

 

1. 1. تقویت نگرش مثبت شاگردان نسبت به یادگیری علم و دانش (رونالد، ۱۹۹۷)

 

1. 1. تقویت مهارت‏های خودرهبری (رونالد، ۱۹۹۷)

 

1. 1. تقویت پشتکار شاگردان برای حل مسائل درسی (رونالد، ۱۹۹۷)

 

1. 1. تقویت مهارت‏های کلاس (ارتباطی-اجتماعی دانش‏آموزان) (فارل^[۶۳]، ۱۹۹۹)

 

1. افزایش پیشرفت تحصیلی همه دانش‏آموزان اعم از قوی، متوسط و ضعیف (هرید^[۶۴]، ۲۰۰۰؛ هانگ، ۲۰۰ و سی، ۲۰۰۱، به نقل از ملازهی، ۱۳۹۱)

رابرت (۲۰۰۲) در بحث مربوط به مزایای به کارگیری روش جیگ ساو به موارد زیر اشاره می‏ نماید:

 

• • عزت نفس را در دانش‏آموزان می‏پروراند (جانسون و جانسون، ۲۰۰۶)

 

• • با تجارب یادگیری بیشتر، رضایت خاطر دانش‏آموزان را بهبود می‏بخشد.

 

• • نگرش مثبت را به مواد آموزشی افزایش می‏ دهد.

 

• • چالش برانگیزی بیشتر بدون این که میزان کار در مدت معین را نامعقول سازد (فلور^[۶۵]، ۲۰۰۷)

 

• • فراهم سازی درک عمیق تر برای دانش‏آموزان (فلور، ۲۰۰۹)

 

• منجر به تولید بیشتر و بهتر به سوالات (فلور، ۲۰۰۹)

 

محدودیت‏های کاربرد روش مشارکتی (جیگ ساو)

 

1. به اعتقاد بعضی از صاحب‌نظران این رویکرد برای همه شاگردان به یک اندازه نمی تواند سودمند باشد و دانش‏آموزانی که عملکرد بالایی دارند از روش یادگیری رقابتی بیشتر از یادگیری مشارکتی بهره می‏برند (انویوبازی، ۲۰۱۱؛ به نقل از قهرمانی، ۱۳۹۰).

در رابطه با این اعتقاد صاحبنظرن بسیاری پاسخ گفته اند: مثلا وب می‏گوید: “دانش‏آموزان قوی به اندازه دانش‏آموزان ضعیف سود می‏برند چون آن ها به خاطر موقعیتشان از سوی گروه تشویق می ‏شوند و اعتماد به نفس پیدا می‏ کنند (وب، ۲۰۱۱، ص۱۴۷، به نقل از قهرمانی، ۱۳۸۷).

 

فلور می‏گوید: دانش‏آموزان قوی از طریق این رویکرد به درک عمیق تر مطالب درسی نائل می ‏شوند (فلور، ۲۰۱۱)

 

بیشتر صاحب نظران این عقیده را مورد تأکید قرار داده‌اند این که روش مذکور می‏تواند برای همه دانش‏آموزان با توانایی‏های مختلف مفید باشد مثلا اگر معلم نقش و وظیفه‏ هر یک از دانش‏آموزان را دقیقا در داخل گروه مشخص نماید، محدودیت‏هایی که انوویوبازی، کوهن یا دیگران مطرح می‏ کنند به حداقل می‏رسد.

 

1. 1. یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) تنها داروی حل مشکلات آموزشی کلاس درس نیست و به همین منظور بهتر است در کنار آن از سایر روش‏های آموزشی استفاده شود، این روش در تمام رشته‏های درسی قابل اجراست و بدون تردید معلم پس از اجرا باید نقاط قوت و ضعف اجرای روش را شناسایی نماید تا در آینده نقاط ضعف را کاهش و نقاط قوت را افزایش دهد. (شافر^[۶۶]، ۲۰۱۲؛ به نقل از قهرمانی، ۱۳۸۷).

 

1. 1. زمانی که در یک پایه تحصیلی رویکرد یادگیری مشارکتی برای اولین بار اجرا می‏ شود دانش‏آموزان به دلیل این که به روش‏های توضیحی، عادت کرده‌اند و بیشتر شنونده منفعل بوده اند هر تغییر یا ضعیف غیرعادی در کلاس در آن ها گردید ایجاد می‏ کنند به ویژه اگر در وضعیت‏های قبلی در قالب همان روش سخنرانی و توضیحی خوب کار شده باشد، در این صورت باید به آن ها حق داد که هر تغییری را زیر سوال ببرند یا دچار تردید و نگرانی شوند هم چنین در ابتدای کاربرد این روش دانش‏آموزان تصور می‏ کنند که همه کارها را آن ها انجام می ‏دهند معلم هیچ اقدامی انجام نمی دهد اما پس از گذشت مدتی این روش جای خود را باز کند و تصور دانش‏آموزان تا حدود زیادی تغییر می ‏کند و به مرور که معلم در کاربرد این مهارت بیشتر کسب می ‏کند دانش‏آموزان اعتقاد بیشتری به سودمندی آن پیدا می‏ کنند (هرید،۲۰۱۲؛ به نقل از قهرمانی، ۱۳۸۷).

 

1. 1. اجرای موفقیت‌آمیز این روش مستلزم همکاری خانواده با مدرسه است ‌بنابرین‏ والدین دانش‏آموزان باید در زمینه‏ فواید کاربرد آن آگاه شوند (بروفر و دیگران، ۲۰۱۲؛ به نقل از قهرمانی، ۱۳۸۷)

 

1. 1. برخی بر این باورند که یادگیری مشارکتی احساس مسئولیت شاگردان را در زمینه یادگیری خودشان کاهش می‏ دهد. (کول و چان، ۲۰۱۲) اما نظرگاه‏ها و پژوهش‏ها نشان دادند که طراحی و اجرای درست یادگیری مشارکتی احساس مسئولیت را در قبال یادگیری خود و سایرین افزایش می‏ دهد.

 

1. 1. اجرای مؤثر این روش مستلزم توانایی معلم در زمینه برنامه ریزی و اداره مؤثر کلاس درس است. (بروفر و دیگران، ۲۰۱۲؛ به نقل از قهرمانی، ۱۳۸۷).

 

1. 1. برخی از معلمان بر این باورند که نمی توانند روش یادگیری مشارکتی را در کلاس‏های پرجمعیت به کار ببندند و لازمه اجرای این رویکرد این است که دانش‏آموزان کلاس کمتر از ۳۰ نفر باشد (هرید، ۲۰۱۲) در حالی که می‏معتقد است این رویکرد را در کلاس‏های پرجمعیت تجربه کرده و نتایج مثبت گرفته است (می، ۲۰۱۲). همچنین گزارش شده که این روش برای کلاس‏های بیش از صد نفر هم مؤثر واقع شده است.

 

1. 1. چنانچه این روش به خوبی اجرا نشود انگیزه دانش‏آموزان قوی هم نسبت به انجام دادن تکالیف و ارائه گزارش‏ها کاهش می‏یابد (کوهن، ۲۰۱۲). آموزش مؤثر معلمان کارآمدی اجرای این رویکرد را افزایش می‏ دهد (قهرمانی، ۱۳۹۱، ص۴۷)